Γεννήθηκε στην Άνδρο το 1920 και ήταν μόνιμος κάτοικος Κορυδαλλού (Πειραιάς). Υπήρξε διπλωματούχος της Σχολής Καλών Τεχνών. Στο εργαστήριο του Κωνσταντίνου Παρθένη σπούδασε ζωγραφική, ενώ από τον Γιάννη Κεφαλληνό διδάχτηκε τη χαρακτική.
Είχε πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις τόσο του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού και σε όλες τις μεταπολεμικές εκθέσεις του Ζαππείου. Έλαβε μέρος σε έκθεση στο Σάο Πάολο (Βραζιλία) το 1953, στο Λουγκάνο (Ελβετία) το 1966 ενώ οργάνωσε στη Βιέννη (Αυστρία) μια ατομική προβολή των έργων του το 1980. Ο ίδιος είχε παρουσιάσει περισσότερες από 20 ατομικές εκθέσεις.
Διακρίθηκε κυρίως για την επίδοσή του στη χαρακτική και στην ακουαρέλα. Τα χαρακτηριστικά των έργων του είναι η άψογη τεχνική συνδυαζόμενη με ένα συγκρατημένο λυρικό αίσθημα. Έργα του κοσμούν σήμερα Τράπεζες, Δήμους και άλλους φορείς. Το 1989 η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε με ιδιαίτερη έκθεση των έργων του.
Πέθανε στις 9 Δεκεμβρίου του 1997 στον Πειραιά και κηδεύτηκε με δημοτική δαπάνη.